مباهله

سلام سلام سلام به همگی

 یک روز خاص بود .....می خواستند ببینند کدامشان بر حق است؟

محمد(ص) یا نجرانیان؟

تصمیم گرفتند در یک محل خاص, مباهله کنند؛

مباهله یعنی افرادی که درباره موضوعی مذهبی با هم اختلاف دارند , در یکجا جمع شوند و از خدا بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و جازات کند.

قرار شد هر کس، عزیزترین هایش را بیاورد تا معلوم شود کدام گروه راست می گویند.

مسیحیان نجران با لباس های گران قیمت منتظر پیامبر بودند.

آن روز پیامبر ......

 

آن روز، پیامبر (ص) با قلبی آرام همراه دختر و نوه‌ها و دامادش به محلّ مباهله رفت.

 ایشان ساده، دست در دست و شانه به شانه‌ی علی(ع) و فاطمه (س)و فرزندانشان از راه رسیدند. مسیحیان وقتی دیدند که محمد(ص) با عزیزترین کسانش، یعنی علی(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع)، حسین(ع) می‌خواهد آن‌ها را به چالش بکشد، مطمئن شدند که ایشان به حرفهای خود اطمینان دارد

 زیرا اگر اطمینان نداشت،جان خانواده‌اش را به خطر نمی‌انداخت

 دیدن چهره‌های عزیزان پیامبر که از نور خدا روشن بود، کافی بود تا نجرانیان از مباهله کناره بگیرند 

 همه چیز، طبق همین آیه‌ی قرآن بود: آیۀ مباهله، یعنی آیه ۶۱ سوره آل عمران : فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و انفسنا و انفسکم... رسول خدا برای مباهله،

امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را دعوت کرد؛ هر دوی آنها فرزندش بودند. 

فاطمه (س) را هم دعوت کرد که از زنانِ اشاره‌شده در آیه بود.  

 اما امیر مؤمنان (ع) را که فراخواند، به حکم آیۀ شریفه، او جان رسول خدا به شمار می‌رود» مسیحیان یاد اخباری افتادند که از پیشینیانشان رسیده بود اُسقف نجران می گفت: با محمّد(ص) چهره‌هایی را می‌بینم که هر گاه دست به دعا بلند کنند و از خدا بخواهند که بزرگ‌ترین کوهها را از جای برکند، فوراً همان می‌شود 

 نام اهل‌بیت (ع) در قـرآن نیـامده، اما خدا با همین اشاره‌های ساده و زیبا، در کتاب خود، بهترین انسان‌ها را به دنیا معرفی کرد ...